Paw paw, custard apple and quinces
4 augustus 2017 - Mission Beach, Australië
Vandaag hebben wij weer een reisdag gehad, van Airlie Beach naar Mission Beach, 525 kililometer, een kleine rekenfout gemaakt bij het boeken van de accommodatie. Ik dacht dat de accommodatie minder ver rijden was. Zoals op eerdere reisdagen gebeurt er niet veel onderweg, zet de auto op cruise-control, de automaat in "D", want de "R" is van racen en dat willen wij niet, en karren maar op "The Bruce Highway". The Bruce Highway is de autoweg die wij al vanaf Brisbane langs de oostkust aan het volgen zijn. De weg heeft een lengte van 1.652 kilometer en maakt deel uit van The National Highway, die wij al sinds Sydney aan het volgens zijn. The National Highway is 18.391 kilometer lang en gaat voornamelijk langs de Australische kust door de belangrijkste plaatsen. Onderweg zien wij naast de landschappen, de gebruikelijk Road Trains, de bananenplantages en de suikerrietvelden met hun "Cane Trains" en "railway crossings".
Wij hebben een korte tussenstop gemaakt in Townsville, maar Townsville is niet echt ons stadje. Wij dachten dat wij naar een Turtle Hospital konden, echter dan zouden wij een dagpas moeten kopen van het zee aquarium en daar hadden wij de tijd niet voor. Verkeerd geïnformeerd door de ANWB reisgids. Na een kleine wandeling door Townsville en de aankoop van een Australian Footballshirt voor Daan van de North Queensland Cowboys zijn wij verder gereden.
Wij zijn de afgelopen weken gedurende onze reis met verschillende nationaliteiten in aanraking gekomen, onder meer met Nieuw Zeelanders, Kiwi's, die al geruime tijd in Australië wonen. Steevast tijdens elk gesprek met een Kiwi gaven Suzanne en ik aan dat wij 13 jaar geleden in NZ zijn geweest. Did you like NZ? Yeah, very much! If we could stay we would never leave. Op onze vraag waarom zij NZ hebben ingeruild voor Australië kregen wij als antwoord "NZ is boring, the winters are cold, there is nothing going on in winter, the houses are expensive. Saai? Zo zie je maar dat je gedurende lange vakanties toch niet een compleet beeld van een land krijgt. Lang leve het vakantiegevoel.
De Australiërs zijn zeer vriendelijk, en dan ook echt gemeend vriendelijk, behulpzaam en van het relaxte type. Je hoeft maar even op een stadsplattegrondje te kijken en zij bieden aan om je verder te helpen. No worries mate!
Soms maak je een keuze tijdens de voorbereiding van een vakantie, waarbij de afstand verder is dan je gedacht had, maar waar de accommodatie vele malen mooier is dan dat je verwacht had. Laat dat net nu het geval zijn. Nadat wij van The Bruce Highway de afslag genomen hadden richting Mission Beach werden wij, ondanks de bewolking, verblijd met een rit door het Tropisch Regenwoud. Na enkele kilometers kwamen wij aan bij ons volgende paradijs, van paradijs naar paradijs, Eco Village Mission Beach. Eco Village Mission Beach is een kleinschalig park met enkele huisjes in het Tropisch Regenwoud aan de kust (15 meter lopen). Absoluut het mooiste huisje en de mooiste ligging tot nu toe, helemaal op de natuur gericht. Zoals het er nu naar uitziet, wordt morgen een dag zonder al teveel poespas. Wij gaan genieten van Mission Beach!
Oh ja, en wat paw paw, custard apple and quinces betreft, dat zijn allemaal lokale vruchten waarvan wij het bestaan nog niet kenden, die gaan wij morgen proeven. Paw paw heeft veel weg van papaya.
Alles weer in evenwicht, genieten maar !