River deep - mountain high!

Vandaag hebben wij echt de mol gespeeld en hebben wij ook hoog boven de grond gewandeld en wij hebben vandaag gebruik gemaakt van een chauffeur. De toer van vandaag is uitgestippeld door Suzanne samen met Mary, de dochter van de eigenaar van het appartement. Een duits gezin gaat met ons mee op pad, met zijn achten nemen wij plaats in een Toyota Voxy, linksgestuurd. Ook dat zie je hier vaker, auto's zijn of links- of rechtsgestuurd. Het maakt niet uit als het maar rijdt, met of zonder bumper.

Het volgende staat op het programma, sanatorium, promoteus caves, okatse canyon en de martvilli canyon. Een vol programma, dus wij vertrekken 's morgens om 10.00 uur. De chauffeur heeft de eerste opdracht niet goed begrepen en raast door het gebied van sanatoriums heen zonder foto-moment en wij willen toch echt het sanatorium uit "wie is de mol" zien. Dus onze eerste attractie is de promoteus cave, het grootste druipstenen grottenstelsel van Georgië. Met een grote groep toeristen en een gids die zowel Russisch als Engels spreekt gaan wij de grot in. Het is de eerste keer dat wij ergens komen waar zoveel toeristen en dan met name Russisch sprekende toeristen zijn. Dat hebben wij de afgelopen dagen niet gemist. De grotten, en dan met name de stalagmieten en de stalactieten, zijn schitterend om te zien. Wij lopen zo'n anderhalve kilometer ondergronds door het gangenstelsel en de kamers, voordat wij weer bovengronds komen. De gids doet haar uiterste best om een duidelijk verhaal te vertellen, maar zodra zij in het Engels overgaat vergeten de Russisch sprekende toeristen dat er ook nog een kleine groep toeristen het Engelse verhaal willen horen en proberen haar te overstemmen met hun Russisch gebrabbel. Het alombekende "shhhht" werkt ook bij Russen goed.

Na de grotten krijgen wij toch de gelegenheid om foto's te maken bij het sanatorium van het bekende televisieprogramma. Vervolgens gaan wij richting de Okatse canyon. De canyon valt in het niet bij de canyon die wij inmiddels bezocht hebben tijdens andere vakanties, maar is toch de moeite waard. Eerst moeten wij een stuk rijden met een jeep, omdat de weg voor tweewiel aangedreven auto's absoluut niet te doen is. Wij zijn blij met onze chauffeur die behendig alle obstakels neemt of omzeilt. Wij lopen vervolgens echt boven de canyon via een loopbrug die stevig aan de wand van de canyon is vastgemaakt. De tocht duurt ongeveer een uur. Ook hier zijn weer veel toeristen te vinden.

Het laatste onderdeel van het programma is de Martvilli canyon. Eenmaal daar aangekomen zien wij dat het wederom druk is en besluiten wij in overleg met het Duitse gezin om dit onderdeel over te slaan en rechtsomkeer te maken richting Kutaisi. Het is weer mooi geweest vandaag, wij hebben weer veel gezien. Lekker gegeten en nu slapen en rusten voor onze reis morgen naar Mestia.