Take the wonder walk

Vlakbij Port Macquirie, aan de Pacific Drive bij Shelly Beach, ligt het Sea Acres Rainforest Center. Een regenwoud aan de kust, een groene strook met baaitjes en stranden en een subtropisch regenwoud. Dat is vandaag onze bestemming, een beetje wandelen, een beetje relaxen, aan het strand zitten, picknicken. En als wij nog tijd over hebben gaan wij de sculpture trail van HelloKoalas doen. Een paar jaar geleden nog een succes in Europa met koeienbeelden die door verschillende kunstenaars onder handen zijn genomen, in Australië zijn koalabeelden door verschillende kunstenaars beschilderd en die staan op verschillende plekken in Port Macquirie, tot augustus 2018 te bewonderen.

Wij hebben weer lekker uitgeslapen vanmorgen, enkele boodschappen gedaan bij de Aldi (ook in Australië) om de hoek en onze wandelrugzak ingepakt met de nodige versnaperingen en drinken voor onderweg. Met de auto zijn wij richting Lighthouse Beach gereden. Het regenwoud strekt zich uit over een afstand van 10 km langs de kust. Je loopt als het ware door een regenwoud met aan de ene kant deopenbare weg en aan de andere kant de oceaan, apart, maar wel mooi. De oceaan is ruwer dan gisteren, dus er zijn ook minder surfers op het strand en de walvissen geven ook niet echt thuis vandaag. Maar de pret is er niet minder om. Na enkele kilometers gewandeld te hebben, zijn wij op een leuk strandje gaan picknicken. De jongens hebben zich nog op het strand vermaakt met klimmen, rennen, springen, schelpen zoeken en dat allemaal ook nog een keer in de andere volgorde. Op de terugweg hebben wij de alternatieve en snellere route genomen over de openbare weg.

In Port Macquirie hebben wij nog een klein gedeelte van de sculpture trail gelopen, enkele forto's gemaakt van de kunstwerken en zijn wij nog even op bezoek geweest bij onze adoptie koala in het Koala Hospital. De jongens hadden nog zin om te zwemmen op de camping in het kleine ijskoude zwembad, "you guys are crazy", aldus de campingeigenaar. Met een kleine aanmoedigingspremie zijn zij in het water gesprongen. Chapeau voor de jongens. Wij verschillen toch niet heel erg van de Aussies, even gezellig, relaxed en als het erop aankomt toch wel een beetje gek!

Iedere avond probeert Suzanne de jongens in te maken met kaarten, dat geeft mij de gelegenheid om stukjes proza te schrijven, waarvoor dank!